- haqverməz
- sif. Başqasını işlədib haqqını verməyən, haqqını kəsən; istismarçı. Məlik tacir haqverməz adamdı. (Nağıl).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
haqverməz
Look at other dictionaries:
haqqadağar — (Qarakilsə) haqverməz. – Mən haqqadağar adam döyləm … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
yanqır — I (Borçalı, Qazax) çoxdanışan. – Yanqır adam ağzınnan çıxan sözü bilməz (Borçalı); – Yanqır adamın qaydasıdı çox danışmax; – Yanqır adam hamını diysindirer (Qazax) II (Şamaxı) haqverməyən, haqq hesabda düz olmayan. – Məmiş çox yanqır adamdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bədhəq(q) — f. və ə. aldığı pulu və s. qaytarmaq istəməyən, haqverməz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bədhaqlıq — is. Haqverməzlik. <Ustalar> bir az əmtəələrini satdıqları tacirin bədhaqlığından danışdılar, sonra ticarətin dayandığından şikayətləndilər. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bədhaqq — sif. <fars. bəd və ər. həqq> Aldığı borcunu qaytarmaq istəməyən, haqverməz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəllək — is. <ər.> 1. Baş və üz qırxmaq peşəsi ilə məşğul olan adam; bərbər. Bəli, başlar başlayıblar qırxılmağa. Dəllək dükanlarında macal yoxdur. C. M.. 2. Köhnə məişətdə: baş və üz qırxmaqla yanaşı, qan almaq kimi ara həkimliyi işləri ilə də… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
